آیا می دانید که در ناحیه حکومتی شما در این فصل سرما بر سر دانش آموزان جنوب کرمان در مدارس کپری چه می گذرد؟آیا می دانید در این سوز سرما دانش آموزان شما در چه وضعیت فجیعی درس می خوانند؟چند روستا را برایتان نام ببرم تا قبول کنید بعد از ۳۴ سال از نظام مقدس هنوز که هنوز است بسیاری از روستاها مدارسشان کپری و چادری است؟ آیا تا به حال اسم این روستاها را شنیده اید؟روستاهای نرگسان ، دل مهدی ، حاجی آباد بن گلو ، آسیاباد ، بن گلو ، تنگ شاه ، بوسه هاک ، سرجنگل ، تیدران ، آغین ، بُندرریز ، چهارتخته ، تیغ سیاه ، کنارستان ، کلچات ،روداب و دهها روستای دیگر ، روستاهائی با مدارس کپری آنهم بدون امکانات و بخاری و صندلی  و زیلو و تابلوی وایت برد و امکانات آموزشی و حتی دستشویی!!! تا چه برسد به کامپیوتر و اینترنت و… ؛ این روستاهها ناکجا آباد هائی هستند از توابع شهرستان عنبرآباد استان کرمان که تا بیت المال خواست به دست آنان برسد تبدیل به مال البیت شد ولی با این وجود بی نصیب از یک چادر پوسیده و سوراخ با نشانی از پرچم جمهوری اسلامی نشدند البته اگر بی انصافی نکنیم باید یک تابلو سیاه عهد ناصرالدین شاه با کمی گچ خرد شده و یک زیلوی نصفه و نمناک هم به آن اضافه کنیم…

مدرسه کپری روستای کنارستان

مدرسه کپری روستای کنارستان

البته به سرشان هم زیاد هست چرا که اونها نه شهید دادند نه اسیر شدند نه جانباز شدند نه برای این انقلاب هزینه ای پرداخت کردند!! و از همه بدتر اینکه نه آقا هستند نه آقازاده!! اصول دینشان هم که نه پول است نه پلو نه پارتی ؛ پس دیگه چه طلبی دارند از انقلاب ، از ولی نعمت انقلاب بودن هم نامش به آنان رسید و کامش به صاحبان اصلی انقلاب ؛ تازه از همۀ اینها گذشته اینها چه انتظار بالائی دارند ما که آنها را فراموش نکردیم اما آسیاب به نوبت ، اجازه بدهند تا ما مشکل شنای دانش آموزان پایتخت نشین را حل بکنیم تا برسد به آتش گرفتن مدرسه کپری آسیاباد و دختربچه‌های مدرسه شین‌آباد و دهها مدرسه دیگر ؛ مگه چند ماهه به دنیا آمدید که برای ساخت مدارس کپری اینقدر عجله می کنید؟! بالاخره باید یک روز همه امان بمیریم حالا یکی با آتش گرفتن مدرسه اش می میرد و یکی با قی کردن مال البیت ( به خاطر افراط در زیاد خوردن ۳ هزار میلیارد ) ؛ یکی با عقرب گزیدگی و مار گزیدگی در مدارس کپری یکی هم با بی دردی و بی تفاوتی !!!یکی به خاطر نبود امکانات تحصیلی در پایه های تحصیلی درجا می زند و یکی هم در دینداریش درجا می زند!!

مدرسه چادری روستای کلچات

مدرسه چادری روستای کلچات

جاده صعب العبور و پای پیاده و هوای سرد و بچه کوچک و دست و پای یخ زده و نبود حتّی یک بخاری نفتی و نشستن بر روی خاک و شکم گرسنه و یک معلّم برای ۱۷ نفر آنهم در ۵ سال تحصیلی متفاوت و برگشت با پای پیاده و کیف سنگین؟!راستی چند تا مدرسه دیگر باید بسوزد تا ما مدرسه دانش آموزان را بسازیم؟چند کپر دیگر باید بسوزد تا ما بیدار شویم؟چند نفر دیگر باید بمیرند تا بفهمیم پیشگیری مقدم بر درمان است؟آقای وزیری که شما تمام هزینه های درمانی دانش آموزان سوخته را پرداخت می فرمایید و آنها را برای درمان به هر جای دنیا که نیاز باشد اعزام می کنید ( تقبل الله ) اما  آیا بهتر نیست تا قبل از آتش گرفتن مدرسه ای دیگر از مدارس کپری ؛ دستور ساخت مدارس را صادر فرمائید؟آقای وزیر شما در حکومت علوی نمی توانید بگوئید من از مدارس کپری خبر ندارم ؛ اگر بگوئید که خبر ندارم پس شما چگونه مسئولی هستید که خبر ندارید؟ اگر هم بگوئید خبر دارم که لمات علی هذا اسفا ؛حتی اگر بگوئید خبر دارم ولی اعتبارات نداریم ( که به هیچ وجه قابل قبول نیست ) آیا شد شما لب تر کنید و مردم به صحنه نیایند؟ آنقدر سر شما شلوغ است که خیلی بعید می دانم این نامه به دست شما برسد اما اگر رسید و فرصت کردید پیشنهاد می کنم که آن  فراز ازحدیث شریف امیرالمومنین (علیه السلام) در نامۀ۵۳ نهج البلاغه را یک بار دیگر مرور بفرماید که فرمود :فَاِنَّ لِلاَقصی مِنهُم مِثلَ الَّذی لِلاَدنی برای دورترین نقطۀ حکومت اسلامی ، همانند نزدیک ترین آنان سهم و حقوقی مساوی وجود دارد.یعنی  سرانۀ آموزشی ، علمی ، فرهنگی ، دینی ، رفاهی ، تفریحی ، بهداشتی ، درمانی ، معیشتی ، رسانه ای ، ارتباطاتی ،  امنیتی ، سیاسی ، حقوقی عنبرآباد و قلعه گنج و بشاگرد و سیستان و بلوچستان و بازفت چهارمحال بختیاری و سایر نقاط محروم کشور با سهم و سرانۀ پایتخت جمهوری اسلامی (تهران) باید مساوی باشد.آیا فکر نمی کنید که وجود مدارس کپری بعد از ۳۴ سال از نظام مقدس نتیجه فراموشی امثال این احادیث می باشد؟ آیا فکر نمی کنید که تبعیض فاحش در امکانات آموزشی و تحصیلی نتیجه نادیده گرفتن این احادیث شریف بوده و هست؟آیا فکر نمی کنید که بی عدالتی تحصیلی و ظلم فرهنگی نتیجه برخورد کلیشه ای با قرآن و نهج البلاغه بوده است؟آری اگر برای دانش آموزان پایتخت امکانات آموزشی و علمی و پژوهشی و ورزشی و اردوئی و تفریحی و… لحاظ شده به تناسب جمعیت سایرشهرستانها و روستاهها نیز باید امکانات فوق الذکر لحاظ گردد و الا عین ظلم است.ضمناً این نامه نوشتن از باب امتثال امر ولی امرمان حضرت آقا بود آنجا که فرمودند :” امر به معروف و نهی از منکر حوزه های گوناگونی دارد که باز مهمترینش حوزه مسئولان است؛ یعنی شما (مردم) باید ما (مسئولین) را به معروف، امر و از منکر، نهی کنید.”   (۷۹/۹/۲۵)   والسلام به امید سفر هر چه سریع تر حضرتعالی به جنوب کرمان و بازدید از مدارس کپری. ان شاء الله،

 محمد رضا فراهانی مسئول «گروه جهادی تبلیغی فدائیان عدالت»