پایگاه اطلاع رسانی پیام سلماس

چه زود فراموش کردیم دلاوران عرصه جهاد و شهادت را که از کیان ایران اسلامی دفاع را وظیفه خویش دانستند و در این راه از تمام هستی خویش گذشتند و قطعه قطعه شدند.تا یکپارچگی ایران را تضمین کنند ! پاها دادند تا پایداری بیاموزند به نسل بعد از خویش ! دستها دادند تا دست بیگانگان را از کشور اسلامیمان کوتاه کنند ! با سینه ای پر از خس خس شیمیائی فریادزیرظلم و استبداد اجنبی زندگی کردن و مرگ دشمن جهانخوار را سردادند! با انصاف بنگریم که چه بی انصافانه فراموششان کردیم آنان را که از نیمکت مدرسه و دانشگاه برخواسته و سلاح دفاع برگرفتند و با اعصاب و روانی درهم برگشتند و دنبال مدارکهای بیمارستانی هم برای اثبات آنچه که برای خدا کرده بودند نرفتند تا امروز در پیچ و خم زندگی شرمنده اهل و عیال خویش شوند تا مبادا که به عیش حاجی گرینف ها لطمه ای وارد شود ! فراموش نمی کنم که در عملیات بدر هنگامی سردار بدر آقا مهدی باکری تقریبا تنها شده بودند چه دلاورانی زخم روی زخم برداشتند و به علت احساس تکلیفی که نسبت دفاع از کیان ایران اسلامی داشتند نه تنها به اورژانس بلکه به بیمارستان هم منتقل نشدند و امروز که زخمهایشان سرباز کرده و درد زخمها و تورم و گرانی و .... محاصره اشان کرده اند و فریاد رسی هم نمی بینند ! البته خدا خود فریادرس شان خواهد بود ولی برادر مسئول بنیاد(جناب زریبافان را گوئی مسئولیتی نست ؟) 4 سال است که کمیسیون عالی سپاه زخمهای روحی و روانی این عزیزان را تائید کرده است ولی شما مردود میدانید آخر شما کیستید ؟ جز منتقمین از شهدا و ایثارگران ؟ بخدا دیگر بغض امانم را بریده است و توانائی ام نیست ! اگر از دردها بنویسم عده ای بیدرد تهدیدم می کنند و عده ای کامنت میگذارند شرمنده ایم . و اگر سکوت می کنم دوستان دل رنج میشوند ! خدایا نجات بخشم باش و دریاب که نفسم دیگر بند آمده است !