زیرمیزی؛ پدیدهای زشت و ناپسند!
امروزه معضل زیرمیزی به یکی از نگرانیهای مردم در نظام سلامت تبدیل شده است و با تأسف برخی از پزشکان برای عملهای جراحی از بیماران خود پولهای هنگفتی دریافت میکنند.
زیرمیزی نوعی شکست برای جامعهی پزشکی کشور محسوب میشود و همچنین تجاوزی است آشکار به حقوق مردم. در حالیکه هیچ مرجعی از پزشکانی که چشم طمع به گرفتن پول بیشتر از بیماران دوختهاند حمایت نمیکند، کارشناسان و نمایندگان مجلس همواره از اینکه بیمهها و دولت خود را کنار کشیده و پزشکان را در مقابل مردم قرار دادهاند، انتقاد میکنند. چراکه آنها معتقدند تعرفههای پزشکی واقعی تعریف نشده و اختلاف بین تعرفههای دولتی و خصوصی زیاد است.
جای این پرسش باقی است که آیا وزارت بهداشت نمیتواند با برنامهریزی درست، اصولی و همچنین فرهنگسازی با «پزشکان زیرمیزی» برخورد کند و آنها را به مردم معرفی نماید؟ مگر این پزشکان چه تفاوتی با سایر تحصیلکردها دارند که اینقدر توقع آنها بالاست؟ متأسفانه خود ما با ایجاد توهم کاذب در جامعه، مقام پزشک را چنان بالا بردهایم که انگار باید از هر کسی بیشتر درآمد داشته باشند، حلال یا حرام؟!
به راستی چه شده است ما را؟! چرا در جامعهی اسلامی ما بیاخلاقی آنقدر عریان و آشکارا، جولان میدهد؟ چرا در این کشور، پول به عنوان یک ارزش بسیار مهم درآمده که همه چیز را تحت شعاع خود قرار داده است؟ همه چیز که در پول خلاصه نمیشود؟ پس انسانیت و شرف و نوعدوستی کجاست؟ مگر پزشکان محترم سوگند نمیخورند که در کار خود صادقانه خدمت کنند! و هیچگاه به خاطر مادیات از درمان بیماران کوتاهی نکنند؟
به هر روی در بحث پدیدهی ناپسند زیرمیزی، تعرفهها، اقتصاد سلامت، اخلاق پزشکی و سیاستگذاری وزارت بهداشت نقشی اساسی دارد. باید گفت هنوز برخورد قاطع و محکمی با این معضل اجتماعی صورت نگرفته است؛ هرچند در مهرماه امسال وزیر بهداشت، به خبرگزاریها گفته بود که راهحل اساسی حذف کامل زیرمیزی پزشکان، اجرای کامل برنامهی پزشک خانواده و اختصاص شش میلیارد تومان سهم وزارت بهداشت از هدفمندی یارانههاست اما دانشگاههای علومپزشکی کماکان اگر با مواردی از شکایت برخورد کنند آنها را اخراج میکنند.
البته این گفتار شعارگونهی وزیر نیز تا کنون جامهی عمل به خود نپوشیده و پزشکان همچنان زیرمیزی میگیرند به گونهای که شأن و منزلت جامعهی پزشکی را زیر سوال میبرند. ناگفته نماند نباید کار خلاف و دزدی آشکار عدهای پزشکنما را به حساب جامعهی شریف پزشکی کشور نهاد. کم نیستند پزشکان محترمی که پول و مادیات برای آنان چندان ارج و ارز ندارد و همواره یار و حامی بیماران خود بودهاند.
بههر روی امیدواریم وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت مجلس، چارهای اساسی برای برخورد اساسی با پدیدهی نامیمون و ناپسند زیرمیزی پزشکان، بیندیشند.
ایدون باد!
زیرمیزی نوعی شکست برای جامعهی پزشکی کشور محسوب میشود و همچنین تجاوزی است آشکار به حقوق مردم. در حالیکه هیچ مرجعی از پزشکانی که چشم طمع به گرفتن پول بیشتر از بیماران دوختهاند حمایت نمیکند، کارشناسان و نمایندگان مجلس همواره از اینکه بیمهها و دولت خود را کنار کشیده و پزشکان را در مقابل مردم قرار دادهاند، انتقاد میکنند. چراکه آنها معتقدند تعرفههای پزشکی واقعی تعریف نشده و اختلاف بین تعرفههای دولتی و خصوصی زیاد است.
جای این پرسش باقی است که آیا وزارت بهداشت نمیتواند با برنامهریزی درست، اصولی و همچنین فرهنگسازی با «پزشکان زیرمیزی» برخورد کند و آنها را به مردم معرفی نماید؟ مگر این پزشکان چه تفاوتی با سایر تحصیلکردها دارند که اینقدر توقع آنها بالاست؟ متأسفانه خود ما با ایجاد توهم کاذب در جامعه، مقام پزشک را چنان بالا بردهایم که انگار باید از هر کسی بیشتر درآمد داشته باشند، حلال یا حرام؟!
به راستی چه شده است ما را؟! چرا در جامعهی اسلامی ما بیاخلاقی آنقدر عریان و آشکارا، جولان میدهد؟ چرا در این کشور، پول به عنوان یک ارزش بسیار مهم درآمده که همه چیز را تحت شعاع خود قرار داده است؟ همه چیز که در پول خلاصه نمیشود؟ پس انسانیت و شرف و نوعدوستی کجاست؟ مگر پزشکان محترم سوگند نمیخورند که در کار خود صادقانه خدمت کنند! و هیچگاه به خاطر مادیات از درمان بیماران کوتاهی نکنند؟
به هر روی در بحث پدیدهی ناپسند زیرمیزی، تعرفهها، اقتصاد سلامت، اخلاق پزشکی و سیاستگذاری وزارت بهداشت نقشی اساسی دارد. باید گفت هنوز برخورد قاطع و محکمی با این معضل اجتماعی صورت نگرفته است؛ هرچند در مهرماه امسال وزیر بهداشت، به خبرگزاریها گفته بود که راهحل اساسی حذف کامل زیرمیزی پزشکان، اجرای کامل برنامهی پزشک خانواده و اختصاص شش میلیارد تومان سهم وزارت بهداشت از هدفمندی یارانههاست اما دانشگاههای علومپزشکی کماکان اگر با مواردی از شکایت برخورد کنند آنها را اخراج میکنند.
البته این گفتار شعارگونهی وزیر نیز تا کنون جامهی عمل به خود نپوشیده و پزشکان همچنان زیرمیزی میگیرند به گونهای که شأن و منزلت جامعهی پزشکی را زیر سوال میبرند. ناگفته نماند نباید کار خلاف و دزدی آشکار عدهای پزشکنما را به حساب جامعهی شریف پزشکی کشور نهاد. کم نیستند پزشکان محترمی که پول و مادیات برای آنان چندان ارج و ارز ندارد و همواره یار و حامی بیماران خود بودهاند.
بههر روی امیدواریم وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت مجلس، چارهای اساسی برای برخورد اساسی با پدیدهی نامیمون و ناپسند زیرمیزی پزشکان، بیندیشند.
ایدون باد!
+ نوشته شده در پنجشنبه یکم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 10:17 توسط پیام سلماس
|