هدف از این یادداشت بررسی اقدامی بود که در هفته گذشته در حوزه رسانه ها سر و صدای زیادی به پا کرد و اکثریت آنان اقدام احمدی نژاد را در تاسیس دفتری تحت عنوان " دفتر رئیس جمهور سابق " به باد انتقاد گرفتند و اقدام او را تلاشی برای ماندن در " قدرت " تفسیر کردند . هر چند جو سازی رسانه ها و انتقادات عریان آنان از این اقدام ، احمدی نژاد را وادار به عقب نشینی کرد و وی تاسیس چنین دفتری را از اساس تکذیب نمود اما ای کاش رسانه های ما فارغ از برخوردهای احساسی اجازه می دادند تا این موضوع در فضایی آرام و کارشناسی شده مورد بحث و بررسی قرار گیرد . مگر تاسیس دفتری که می توانست تجربیات یک رئیس جمهور را به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور در اختیار اداره امور کشور قرار دهد چه اشکالی می توانست داشته باشد که عده ای برای بایکوت کردن آن این همه جار و جنجال به راه انداختند ؟

فرصت سوزی یکی از آفت های بزرگ سیاستمداران ما در سالهای پس از انقلاب اسلامی بود چه از طریق اصرار بر سیاست ها و برنامه هایی که بعدها خود آنان بر ناکارآمدیش واقف شدند و چه از طریق حذف و حاشیه نشین کردن افرادی که می توانستند برای این مملکت منشاء خدمات مثبتی باشند . این نقیصه مختص یک دولت یا یک جریان خاص سیاسی نیست و همه دولت های پس از انقلاب با شدت و ضعف بیشتر یا کمتر به آن دچار بودند ، اگر چه دولت احمدی نژاد در این زمینه گوی سبقت را از بقیه دولت های ماضی ربود و در زمینه اجرای برنامه های غیر کارشناسی ، حذف نیروها و خالی کردن بدنه اجرایی دولت از کارشناسان مجرب ید طولایی داشت اما این نقیصه و ضعف مانع نمی شود که تجربه های احمدی نژاد را در زمینه اداره مملکت دور انداخت و او را از صحنه سیاسی و اجرایی کشور حذف کرد . احمدی نژاد شخصیت جامع و بزرگی نداشت و همین ضعف هم باعث شد که تحت تاثیر اطرافیانش قرار گیرد تاثیر پذیری او از افراد دور و برش تمامی برنامه ها و سیاست های مملکت را تحت الشعاع قرار داد و شد آنچه را که نمی بایست بشود . او وقتی در وصفش اغراق آمیز ترین واژه ها را بکار گرفتند و معجزه هزاره سومش نامیدند آنچنان سرمست و مغرور شد که تصور کرد می تواند یک تنه بار همه مشکلات کشور را به دوش کشیده و از عهده همه مشکلات ریز و درشت این کشور برآید . یا وقتی دیگری متملقانه او را در کسوت پیغمبری نشاند امر بر وی مشتبه شد که دستی غیب او را از همه سختی های پیش رو پیروزمندانه عبور خواهد داد . به هر حال اکنون احمدی نژاد در موقعیتی نیست که متملقان بتوانند دوباره اطرافش را احاطه کنند و او را هوایی نمایند . او باید بماند ، با وجدان خود خلوت نماید و تمامی تجربیاتی که در طول هشت سال گذشته اندوخته است در اختیار منتخب ملت و دولت جدید قرار دهد شاید از این طریق قصور و کم کاری های احتمالی او نیز جبران گردد .